Ιούλιος 2004: Η Ελλάδα έχει κάνει το θαύμα και κατακτά το EURO 2004 με αντίπαλο τους οικοδεσπότες Πορτογάλους. Τα τσάρτερ γυρίζουν από τη Λισσαβώνα με προορισμό την γλυκιά πατρίδα για πολλούς Έλληνες που ζουν το όνειρο. Περνάνε πάνω από την υπερσύγχρονη γέφυρα του Ρίου Αντιρίου και θαυμάζουν αυτό το έργο της νέας κυβέρνησης. Ετοιμάζονται να προσγειωθούν σε μία χώρα που τους γέμιζε αισιοδοξία για το μέλλον: μεγάλα έργα, Ολυμπιακοί αγώνες, Παραολυμπιακοί αγώνες, στάδια που η όψη τους σε γεμίζει με δέος και μια νέα κυβέρνηση πολλά υποσχόμενη για την ευημερία της Ελλάδας.
Σεπτέμβριος 2011: Η Ελλάδα βρίσκεται ένα στάδιο πριν την καταστροφή. Η πτώχευση σαν έτοιμη από καιρό ετοιμάζεται να πάρει το αυτόματό της και να θερίσει κάθε μέσο Έλληνα πολίτη. Η δωρεάν παιδεία καταργήθηκε, έστω και ανεπίσημα, οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται ενώ οι φόροι ολοένα και αυξάνονται, τα μέλη της τότε κυβέρνησης εξαφανισμένα και επαναπαυμένα σε μαξιλάρια και πούπουλα ενώ η τωρινή συνεχίζει να μας σπρώχνει στον γκρεμό. Όλοι, αν όχι οι περισσότεροι, κατάλαβαν αργά την ψευδαίσθηση που είχε δημιουργηθεί το 2004, η οποία μας φόρτωσε χρέη και ατιμώρητα σκάνδαλα. Το μέλλον προβλέπεται δύσκολο για όλους μας...μας έχουν βάλει εκεί που θέλουν... Για πολλούς δεν υπάρχει ελπίδα, για άλλους πάλι υπάρχει διαφυγή, για άλλους υπάρχει διάσωση και για άλλους υπάρχει μια ζωή με χρυσά κουτάλια και γεμάτα πιάτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου